اندازه گیری رشد بهره وری شرکت های برق منطقه ای با در نظر گرفتن شرایط تحریم و سیاستگذاری های مربوطه

اندازه گیری رشد بهره وری در هر صنعتی برای مدیران دارای اهمیت بوده و می تواند در تصمیم گیری‌ها و سیاست گذاری‌ها مؤثر باشد. از سوی دیگر گاهی اوقات با شرایطی روبرو هستیم که تأثیر آنها در صنعت، اجتناب ناپذیر است لذا بکارگیری یک مدل ریاضی دقیق برای این اندازه‌گیری به عنوان پیشنیاز ارائه راهکارهای بهبود، سیاستگذاری‌های صحیح و ارتقای بهره‌وری، امری ضروری می‌نماید. این مقاله ضمن بررسی کلان صنعت برق که نقش ویژه‌ای در بخش انرژی در کشور دارد، به اندازه گیری رشد بهره‌وری کل عوامل 14 شرکت برق منطقه ای از سال پایانی برنامه چهارم توسعه (1388) به سال شروع برنامه پنجم (1389) با در نظر گرفتن شرایط تحریم می‌پردازد. بدین منظور، ابتدا شاخص‌های این شرکت‌ها به صورت ورودی‌ها و خروجی‌هایی تدوین شده و از شاخص مالکوئیست توسعه یافته با تجزیه چهار قسمتی، شامل مؤلفه‌های تغییرات کارایی خالص، تغییرات کارایی قیاسی، تغییرات عامل توازن و تغییرات تکنولوژی توسعه یافته استفاده شده است که نتایج حاصل، ابزارهای تحلیل مناسبی را جهت پشتیبانی تصمیم و ارائه راهکارهای بهبود متناسب با شرایط شرکت‌ها در هر یک از این بخش‌ها در اختیار مدیران قرار می‌دهد.